سقوط مرگبار کوهنورد شاهرودی از کوه دختر جوان برای انتقام از مرد تبهکار اراذل و اوباش اجیر کرد واژگونی خودرو پراید در نزدیکی مشهد با یک کشته و سه مصدوم (۱۴ آبان ۱۴۰۳) نقشه تجاوز و قتل پسر نوجوان برای دخترخاله ۴ ساله نسخه طب سنتی برای درمان سرفه‌های مزمن «مرگ» پایان رابطه مخفیانه با مرد متاهل بارش باران در جاده‌های خراسان رضوی (۱۴ آبان ۱۴۰۳) مرگ زن جوان به‌خاطر سقط غیرقانونی جنین شیوه برگزاری کنکور ۱۴۰۴ تغییر می‌کند؟ کشف ۴ هزار عدد قرص مخدر و غیرمجاز در مشهد (۱۴ آبان ۱۴۰۳) استخدام ۱۰ هزار پرستار، به زودی سرقت از ساکنان پایتخت در پوشش پرستار سند «هوشمندسازی سلامت» تدوین شد ۱۳ درصد بزرگ‌سالان غربالگری‌شده مبتلا به دیابت هستند اضافه‌کاری پرستاران به ساعتی ۱۰۰ هزار تومان می‌رسد؟ اشتغال فارغ‌التحصیلان دانشگاه جامع علمی‌کاربردی تا چهار سال آینده تضمین می‌شود خطر پیشی‌گرفتن آمار «مرگ» بر میزان «تولد» در کشور بارگذاری مدارک رتبه‌بندی معلمان از فردا (۱۵ آبان ۱۴۰۳) آغاز می‌شود کارت آزمون وکالت ۱۴۰۳ آماده شد متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی در انتظار اعتبار و مجوز‌های قانونی (۱۴ آبان ۱۴۰۳) روند رسیدگی به پرونده‌های قصور پزشکی در کشور چگونه است؟ جداول متناسب سازی حقوق بازنشستگان کشوری اصلاح شد (۱۴ آبان ۱۴۰۳) انهدام شبکه بزرگ سارقان پراید در مشهد پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی (دوشنبه، ۱۴ آبان ۱۴۰۳) | آغاز کاهش محسوس دما از چهارشنبه مهلت ثبت‌نام غیرحضوری پذیرفته‌شدگان کارشناسی پیام‌نور فردا (۱۵ آبان ۱۴۰۳) به پایان می‌رسد هلال احمر ایران، رتبه اول تعداد اعضای جوان در جهان اینترنتی‌شدن ثبت اعتراض به جرائم تا پایان سال ۱۴۰۳ تعیین تکلیف پروژه‌های نرگس منطقه ثامن مشهد تعویق پذیرش بدون کنکور در دانشگاه فرهنگیان واژگونی کوئیک در سبزوار ۳ فوتی و مصدوم بر جای گذاشت (۱۴ آبان ۱۴۰۳) سهم ارزی داروخانه‌ها و یارانه شیرخشک پرداخت شد افزایش ۵۰ درصدی حقوق و دستمزد فوق‌العاده ویژه مشاغل عمومی سازمان بهزیستی کشور
سرخط خبرها

نفس زمین به شماره افتاده است

  • کد خبر: ۱۶۸۱۹۱
  • ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۴:۰۰
نفس زمین به شماره افتاده است
زندگی بدون آب ناممکن است. همان گونه که بی اکسیژن نمی‌توان زنده بود، بی آب هم مرگ همه چیز حتمی است.

‌می‌خواهم به هواداری از آب قلم بزنم. همه توانم را به کلمات می‌دهم در این میدان تا از حق آب برای حیات دفاع کنم؛ حیات چیزی که «مایه حیات» ما نیز نام گرفته است. نه فقط ما، که همه جانداران و گیاهان، زندگی شان را مدیون آن هستند. هوای آب را اگر داشته باشیم، توأمان، هوای زمین را هم خواهیم داشت؛ چه زمین نیز به آب زنده است.

زندگی بدون آب ناممکن است. همان گونه که بی اکسیژن نمی‌توان زنده بود، بی آب هم مرگ همه چیز حتمی است. همه این‌ها را همه مان می‌دانیم، اما انگار نمی‌دانیم! اگر دانسته فرض کنیم این‌ها را، رفتار واقعی ما نه منطق، که هیچ توجیهی نخواهد داشت. به واقع درعمل با هدردادن آب، داریم خودکشی جمعی می‌کنیم. خودکشی که فقط قرص خوردن و رگ بریدن و به دارکشیدن خویش نیست.

این ابتدایی‌ترین شکل خودکشی است از ضعیف‌ترین آدم ها. شکل دیگر این گناه کبیره که از سوی بیشترمان روی می‌دهد، همین است که با تاراج آب و هدردادن مایه حیات داریم زندگی را به سوی مرگ می‌کشانیم. هیچ فکر کرده ایم که سهم ما در مردن درختان چقدر است؛ در نشست زمین که نوعی مرگ برای محیط زیست ماست، چه سهمی داریم و حصه ما در مرگ جانداران چقدر است؟ با این بهار خشک، هدردادن آب ما را نه در جایگاه متهم، که در جای مجرم می‌نشاند.

به روشنی می‌توان گفت ما، همه مان، نه تنها متهم، که مجرمیم. آنان که مسئولیت دارند، آنان که توان دارند، آنان که آبرو دارند، آنان که زبان دارند و خرج حراست از جان مایه حیات نمی‌کنند، مجرم اند. آمار سد‌ها را‌ می‌خوانیم، تصویر کاهش آب را‌ می‌بینیم، بخل آسمان بر زمین را تجربه‌ می‌کنیم، از «لب‌تر نکردن زرع و نخیل» خبر می‌خوانیم، اما مثل بی خبر‌ها رفتار می‌کنیم. اسم این را چه می‌توان نهاد جز جرم آشکار؟ کمترین آب را داریم، اما مسرف‌ترین مردمانیم. هر روز در آب فقیرتر می‌شویم، اما هیچ چیز به فکرمان وانمی دارد!

ساخت وسازمان با آب آشامیدنی است، شست وشویمان با آب آشامیدنی است، حمام کردنمان با آب آشامیدنی است و کمتر کاری را با آب غیرآشامیدنی انجام می‌دهیم. باز هم به مدیریت مصرف فکر نمی‌کنیم؛ به اینکه دست کم اندکی سنجیده شده‌تر استفاده کنیم. بکوشیم در شست وشو تا‌ می‌توانیم کم و کمتر آب بریزیم.

آب را با جارو اشتباه نگیریم و با شیلنگ به جان حیاط و پیاده رو نیفتیم. بدانیم و بفهمیم و به دیگران هم بگوییم که وضعیت آبی ما نه بد، که بسیار بد است و فقط با بسیارخوب عمل کردن می‌توانیم از این اوضاع سخت عبور کنیم، وگرنه هزار مشکل یقه مان را خواهد گرفت که جیره بندی آب بهترین آن است. بدانیم که به هر میزان اسراف، درعمل حق جانداران و گیاهان را غصب می‌کنیم. داریم پنجه بر گلوی خودمان می‌کشیم؛ کاری که بسیار شبیه خودکشی است. واقعا فکر می‌کنیم با این کار سرانجام ما و زندگی ما چه خواهد شد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->